از 6 مارس 2020، در سه ماهه اول طغیان کوید-19، 100685 فرد مبتلا و 3411 مرگ رخ داد و میزان مورتالیتی (mortality rate) 4/3 درصد.

هر فرد آلوده به طور متوسط 3/2 فرد دیگر را آلوده می نماید.

با توجه به انتشار بیماری نیاز به ابزارهای تشخیصی با حساسیت بالا برای ارائه دهندگان مراقبت می باشد.  

استاندارد طلایی (Gold standard) در تشخیص کووید-19، RT-PCR یا reverse transcription- polymerase chain reaction می باشد.

مشکل اصلی RT-PCR، حساسیت 30 تا 70 درصدی آن؛ به عبارت دیگر از هر 10 نفر مبتلا به کووید-19، 3 تا 7 نفرممکن است نتیجه تست آن ها منفی شود.

علل منفی شدن تست RT-PCR می تواند مراحل اولیه بیماری و تعداد کم ویروس در خون برای شناسایی توسط تست یا استفاده نادرست از کیت های آزمایشگاهی باشد.  

 نتایج مطالعه اخیر بر روی بیش از 1000 بیمار حساسیت بیش از 95 درصدی سی تی اسکن قفسه سینه (Chest- CT) را نشان داد. به عبارت دیگر از هر حداقل 20 نفر، یک نفر ممکن است تشخیص داده نشود. بنابراین،  تعداد کمتری افراد بیمار به خانه برگشت داده می شود و بیماری را به دیگران منتشر می نماید.

RT-PCR می تواند درطول زمان بهبود یابد اما واضح است که حساسیت Chest CT خیلی بیشتر است.

بنابراین Chest-CT می تواند برای شناسایی بیمارانی که نیاز به تست های بیشتر، ایزولاسیون و درمان دارند، استفاده شود. این استراتژی بویژه برای محیط هایی است که دسترسی خوبی به تکنولوژی CT دارند و دسترسی نامناسبی به  تست های آزمایشگاهی مطمئن دارند یا در محیط هایی که آزمایشگاه مرکزی ممکن است نتایج را طی چندین ساعت یا چندین روز اعلام می کند، مناسب و کاربردی تر است. 

به طور معمول، بیمار با علائم کووید-19 مانند تب، سرفه تنگی نفس می تواند ابتدا گرافی ساده قفسه سینه (Chest X-Ray) انجام شود که ارزان تر و راحت تر است نسبت به Chest- CT.

در صورت وجود یافته غیرطبیعی در گرافی ساده قفسه سینه مانند  ground glass opacity ، باید بخاطر داشته باشید که حساسیت بالایی برای تشخیص کووید-19 ندارد.  

بیمار که شدیدا مشکوک به پنمونی مربوط به کووید-19 است، بایستی chest- CT شود حتی اگر گرافی قفسه سینه وی منفی باشد.  

در مقایسه با  گرافی قفسه سینه، Chest-CT اطلاعات دقیق تری را ارائه می دهد.

 از جمله یافته های غیرطبیعی در chest- CT می تواند ground glass opacity ( نشانه ی تجمع مایع در آلوئول های ریه)،  solid white consolidation (نشانه ی  تجمع بیشتر مایع در ریه و عفونت شدید تر ریه) و در نهایت crazy paving pattern ( نشانه ی تورم فضای بینابینی) باشد. این یافته های غیر طبیعی می تواند به تنهایی یا همگی با هم مشاهده شود.

ground glass opacity اولین نشانه ای است که معمولا در چندین لوب در دو ریه مشاهده می شود یا معمولا حاشیه های ریه ( periphery) را درگیر می نماید. معمولا درگیری یک لوب ریه در موارد خفیف بیماری یا در موارد بهبودیافته مشاهده می شود.

معمولا چنین مواردی درکووید-19 مشاهده نمی شود: پلورال افیوژن ( نارسایی احتقانی قلب و پنمونی باکتریال)، تورم غدد لنفاوی در مدیاستن یا ناف ریه ( دیگر انواع پنمونی) و حفرات ریوی (مربوط به پنمونی باکتریال یا قارچی).   

علی رغم حساسیت بالای chest-CT، اما سه یافته ی غیرطبیعی می تواند در پنمونی ویرال ناشی از آنفلوآنزا و آدنوویروس ها هم ایجاد شود. همچنین در بیماری های غیرعفونی هم مشاهده شود. بنابراین، اگر چه حساسیت بالایی دارد اما اختصاصی برای کووید 19 نیست. بنابراین برای شناسایی علت بیماری بایستی RT-PCR انجام شود.  

 نقش CT در تشخیص کووید 19 به دو عامل بستگی دارد: شدت عفونت و شیوع کووید 19 در آن جامعه.

در افراد بدون علامت یا مبتلا به بیماری خفیف در صورتی که طی 48 ساعت اول شروع علائم انجام شود، حساسیت chest- CT 50 درصد.  به عبارت دیگر افراد با علائم خفیف بیماری می توانند RT-PCR مثبت شود در حالی که Chest- CT می تواند آن را تشخیص ندهد.

بنابراین، Chest-CT می تواند در مناطقی که بسیار تحت تاثیر کووید 19 است، در افراد علامت دار و به شدت بیمار استفاده شود.  

در چین، بیماران با الگوی تیپیک کووید 19 در chest- CT که دلیل دیگری برای این یافته نبود، تحت درمان قرار می گرفتند حتی   اگر RT-PCT   اولیه آن ها منفی می بود.

بنابراین، در مراحل اولیه بیماری، Chest- CT می تواند حساسیت بیشتری نسبت به RT-PCR در بیماران بستری داشته باشد. برای بیماران با یافته های غیرطبیعی در سی تی اسکن قفسه سینه، بایستی ایزولاسیون، تست های تاییدکننده بیشتر، مداخلات درمانی و سی تی اسکن های فالوآپ تا پیشرفت و بهبود بیماری بایستی انجام شود.